Özür sahibi kimselerin (örneğin, devamlı kanaması, idrar kaçırması, burun kanaması gibi durumu olanlar) aldıkları abdest, sadece içinde bulunulan namaz vakti süresince geçerlidir. Bir namaz vaktinin çıkıp, bir sonraki namaz vaktinin girmesiyle birlikte, aldıkları abdest hükümsüz hale gelir. Yeni namaz vakti girdiğinde yeniden abdest almaları gerekir.
Örneğin; bir özür sahibi kişi sabah namazı vakti girdikten sonra abdest alsa, bu abdesti sabah namazı vaktinin sonuna kadar —yani güneş doğuncaya kadar— geçerlidir. Güneş doğduğu anda vakit çıkmış olacağından, abdesti de bozulmuş olur. Artık bu abdestle ne başka bir namaz kılabilir ne de sabah namazını tekrar edebilir. Yeni bir vakit başladığında (örneğin bayram namazı veya kuşluk namazı gibi) tekrar abdest alması zorunludur.
Özür sahibi kimselerin dikkat etmeleri gereken önemli bir husus da, özür sahibi olmayan kişilere imamlık yapmamaları gerektiğidir. Özürlü bir kişiyi imamlığa zorlamak doğru olmaz; zira abdesti özel bir ruhsata dayandığından, cemaatin tamamı için geçerli bir imamlık şartını tam anlamıyla yerine getirmiş sayılmaz.
Özürlü kişinin devam eden rahatsızlığı sebebiyle elbisesine veya bedenine bulaşan idrar, kan gibi şeyler, bu hal devam ettiği sürece namaza engel teşkil etmez. Ancak özür hali bitince, elbise ve bedenin temizlenmesi gerekir.
Kadınlar açısından mesele biraz daha farklıdır. Aybaşı (hayız) ve lohusalık (nifas) halleri, fıkıhta özür değil tam bir hades hali (temizlik gerektiren manevi kirlilik hali) kabul edilir. Bu durumlarda namaz kılmak ve oruç tutmak mümkün değildir. Bunun dışında meydana gelen devamlı kanamalar (istihâze) ise, özür hali olarak değerlendirilir ve bu hükümler dâhilinde hareket edilir.
İmam Şâfiî'ye göre ise, özür sahibi kişi her bir namaz vakti için değil, her namazın kendisi için ayrıca abdest almak zorundadır. Yani vakit içerisinde birden fazla farz namaz kılınacaksa, her biri için yeniden abdest alınmalıdır.